Kim tutacak elimden,yangınlardan alacak
Aşkının ateşi hep,bağrımı yakıp durur
Gönlüme Leyla düşür,lisanımda kalacak,
Ağaçlar yeşerirken,benim dallarım kurur.

Akşam ölüm matemi,sabah derince keder,
Sensiz geçen zamanın zerre anlamı yoktur.
Yıllar asırlara denk,ömrüm oluyor heder,
Umutsuz aşkın var ya,sinemde saklı oktur.

Ellerinle diktiğin güllerin boynu bükük,
Kimi yanıp kavruldu,kimi hasretten soldu.
Bilmem nasıl taşınır bıraktığın onca yük,
Dillere destan olan aşkımıza ne oldu?

Merhun olan yüreğim,yüreğinin dârında
Bu sevda vurgunundan aldığım derin yara,
Aşkına sürgün oldum şu gurbet diyarında,
Kış geçen mevsimlerim ne gün döner bahara?

Sana ulaşmak için tırmandığım yokuşun,
Her anında çile var,her adımında engel.
Âkıbeti bekliyor kanadı kırık kuşun,
Gelemiyorum ey yâr,merhamet eyle sen gel.

Yinede sabreyleyip beklerdim seni faķât,
Umudumu besleyen o rüzgârlar esmiyor.
Hicrine dayanacak ne güç kaldı ne tâkât,
Korkularım çığ gibi,gayrı gözüm kesmiyor.

Canımdan vazgeçmişim ne mal,ne pırı pırtı
Sen benim tutunduğum en mücerret dalımsın,
Vuslatı yakın diyor,içimdeki kıpırtı,
Cesedimi makbere taşıyacak salımsın.

Halit Belgeli
Ben bir hiç’im