5
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
662
Okunma
Ne gecelerin mavisi kendini gösteriyor,
Ne akşamın alaca karanlığı,
Nede sabahın aydınlığı geliyor,
Çarpılmış gün ışığı, bir köşede bekliyor...
Unutulmuş tarihler açılıyor birer birer,
Yok mu ! inceden ince yanan mumlar,
Kendini ortaya atacak zavallı umutlar,
Yok mu ! dillerden düşmeyen mısralar...
Gece mavileri çıkıp gitmiş askılarından
Göç etmiş kırık dökük mutluluklar
Ah ! geç kalmışlığın kokan ağır uykusu
Uyanamayan,boş vermişliğin umudu...
Kısa bir ürperti sarar, geceyi böler korkular
Hüzünler baş köşede sessizce otururlar,
Ne bekleyip te ne bulan zavallı umutlar,
Gökyüzünden geriye kalan gri bulutlar..
Akıyor yaşamlar dur durak bilmeden,
Mavi huylu gecenin mavisini görmeden
Geleceğin hüznünü, sevincini bilmeden,
Geçiyor zaman akşamın sabahını görmeden...
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz