ÖLÜRKEN ANLAMAK ...

Anca bu kadar hasarlı çıkabilirdi ruhum
Senin şiddete eğimli kalbinin odalarından
Terk etmeye çalıştıkça ben
Bir demir parçasıyla tuttun
Beni göğüs kafesimden
Aldığım her nefeste
Varlığını hissederken
Ruhum
Hiç yokmuş casına
Gizlendi soğuk kapıların ardına

Bir nefes..
Nefesimi keser gibi
Çullanınca üstüme
Elimden geleni değil
İçimden geleni
Yapmak isterdim aslında
Hemen oracıkta
tutup öldürmek esas katilimi
Yapamadım..

Kaç kez kaçtıysam senden
Yine senin
Yoluna bağlanınca yolum
Ve...
Ne zaman seni unutmaya meyillensem
Bir kuş deryasının
Beni öldürmeye
Yemin ettiğine şahit olduğumdan
Yapamadım..

Aslında
Kafesin kapısı yarı açık olsaydı,
Sesinin gelme mesafesinden
Hesap edebilirdim uzaklığını
...Ve kaçabilirdim
Belki de ellerinden
Uzaklarda bir sahil kasabasında
Yeni bir yaz yaşayıp
Kışımı da,
Sana hatıra bırakıp
Uzaklaşa bilirdim aslında
Ama yapamadım..

Ben ne zaman kaçmak istesem
Yine sana kavuştu ayak parmaklarım
Ne zaman ağlamak istesem
Yine omzuna düştü, akılsız başım
Anladım ki ben, senden kaçarken
Aslında yine seni bulmuşum..
Farketmedim değil aslında..

Ama farketmek için
Oldukça geç kalmışım...

Burcu KURT✌✌
-----------------------------
Merhaba değerli kalem
Güzeldi dizeler sevdaya dair
Kutladım yazan yüreği ve eserini
Gönlüne, ömrüne bereket
Sağlıcakla