Acımı ilk seninle paylaşıyordum.
Mutluluğumda önce sana koşuyor,
Korktuğumda yanımda ol istiyordum.
Sen bilmiyordun ama,
Ben sana gelmek için,
Hep bir bahane arıyordum.

İki lafımdan biri adını anıyordum.
İsmin dilime düşünce,
Dayanamaz gelirsin sanıyordum.
Sen bilmiyordun ama,
Ben kocaman bir çocuktum,
Kim ne dese inanıyordum.

Öyle ya;
Az mı dua ettim sevesin diye beni.
Az mı bez bağladım kuru dallara.
Az mı adak adadım yollara.
Havuzlara ne paralar attım,
Kaç gece resminle yattım.
Belki bir avuntuydu ama,
Başka da sensizliğe,
Nasıl dayanacaktım.
*
Ama öğrendim...
Şimdi yüreğim yanıyor,
Ben susuyor konuşmuyorum.
İçim parçalanıyor,
Kimseyle paylaşmıyorum.
En önemlisi de,
Artık sana koşmuyorum.
Sildim bende ne var ne yoksa,
Adını bile anmıyorum.
Dünya yansa korkmuyor,
Sebebini bile sormuyorum.

Celal BAHAR