3
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1048
Okunma
Bu şiiri henüz 14 yaşındayken yazdım insan bu hayatta büyüdükçe dertlerle uğraştıkça gözlerimüzde köreliyor ve hayattaki güzelikleri makesef kaçırıyoruz . Ve hayat bize hep güçlü olup ayakdurmamızı öğretiyor.
Uyanıyor ağaçlar kış uykusundan .
Yeşeren yapraklar .
Tomurcuklarla süsleniyor.
Hayat canlanıyor .
usulca bahar gelirken .
Göz kırpıyor güneş yeryüzüne .
Ilık esen rüzgarla dans ediyor ağaçlar.
Çicekler kuçaklaşıyor güneşin kollarıyla .
Sevgiyle açıyor tomurcuklar .
Gözlerim kamaşır .
Ağaçlar uyanırken sevgiyle .
Gözlerimde buluşan çicekler ahenkle dans ediyor .
Bahar gelir usulca .
Açıyor çiçekler ,papatyalar.
selam verircesine başını yaslar güneşin kollarına .
Bir tebbesüm konu verir yanaklara .
Yeryüzü rega renk çiçeklerle süslenince. ..
Deli kız
5.0
100% (4)
Cevap Yaz
