8
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
1265
Okunma
Toroslu Yâr
Elâ göz eliyle tam gençlik vakti,
Bağrımın soluna bir gül dikildi.
Gözyaşımla her gün suladım onu,
Hasreti büyüdü, dimdik dikildi.
Ne mevsimler geldi geçti gönlümden,
Lâkin geçemedim o al gülümden.
Tehditler alsam da kahpe ölümden,
Gül o hazanlarda, ne gun söküldü?
Bu gül solar mı ki, özü avşardan!
Toros dağlarından, bir yörük yârden.
Sakınırım onu doludan kardan,
Gönlümde nadide gibi bakıldı.
Şimdilerde yaşlar, ellibeş olmuş,
Yusufoğlun gönlü o gülde kalmış,
Zaman silemedi akılda kalmış.
Maziyi andıkça yaşlar döküldü
09.03.2018
MCİO
5.0
100% (10)
Cevap Yaz