Bir düş’ü sahiplenirse insan
Bir de kaçırırsa sağ gözünü
Solundaki yaradan
Hangi açı ile baktığına bağlı
Acısından dertop gövdesi.

Hani yankının da duyulduğuna mı razı yoksa
İçindeki isyan pazarı?
Bir sızı bir sızıntı
Şairce bir latife adeta
Edindiği değil edilgen ruhu:
Gel-geçleri aklın
Hanidir buyur ettiğim bitpazarı
Tezgâhın altı da dolu
Üstü zaten yangın yeri.
Çapulcu imgelerin gölgesi seğirtirken
Gecenin kör vakti.

İmtina ettikçe aşktan
Yandın ki yandın.
Sen ki;
Sağır Sultandan bile alacaklı
Tüm o çalıntı sözcükler.
Kuru kuruya gitmiyor işte:
Bir aşk bir de özlem
Çayın yanına kıtlama yaptığın
Şeker niyetine.

Acıdan geçtik acınacak hale düştük,
Demenin bile üslubu:
Yardan geçtik sanma ki serden de.
E, demeyi unut sen
Demediğinle azat et
İçindeki ruhun utkusunu.

Şaibeli bir mısra olabilirim
An itibariyle,
Sonra da üstündeki imleri üflerim,
Gülücükler konduran içimdeki o anlık
Hezeyan.
Kendime ama sadece kendime
Derlediklerimi değil
Dertlendiklerimi közledim şifa niyetine.

Sen ki saf acı!
Sen ki saf âşık!
Sen ki saf tuttuğun saflarda
Elinden kayıp gidenlere
Okuduğun rahmet!
En edilgen hüviyetinle
Şaşalı bir ölüm mü diledin yoksa Tanrı’dan
Demeyi geçtim be kader
En afilisinden bir yalnızlıkla
İştigalim epeydir zaman.

İçimin hükümleri
İçimin dökümleri
İçimdeki kayıp ben,
Ne maruzatım ne yalanım var, hâkim bey
Ne darmadumanım ne de
Yalandan sevdiğimi sanmasın ha
Bunca zamandır eşrafım,
Diyenlerin yalancısıyım,
Demekten de geçtim:
Hazan içtim baharı geçtim;
Kış estim güzü gözü kapalı biçtim:
Hem de başakları ruhumun, kaftan;
Son sözü söylerim bazen hem de en baştan.

Yaftalandığım kadarım hatta kayıp bir yanım;
Yandığıma değil söndüğüme de asla bakmayın.
Çeyreklerimi biriktirdim de
Dün bozdurdum aklımın pazarında
Yarım yamalak hikâyelerime kılıf biçtim
Derlediği cümle deryacıklarıyla.

Aşkım, hazanım;
Yürekten hallice bir dolu kazanım:
Kaynadıkça içimde deli daneler
Sorarım sorarım da cevabı gelmez haleler.
Sandığımda sandıklarım
İçimde bir garip Hazal
Dışımla birim de her daim
Kayıplarımı ayıp bilenlere sözüm:
Ne yalanım ne de fakir
Aciz bir kuldan bilin ki gelmez kötülük
Serdikçe içimin balyalarını
Gördüğüme vakıfım
Ama gönül gözümdeki o revnak karışım
Tek sırdaşım.

İçli dışlı olmasam da her zaman
İçimde saklı ne ise
Yankısıdır sesimin her yazdığım:
Ne bir martaval ne de kayıp mısraların
Akıl hocası şunca imge,
Gelip geçti dersiniz hani
Vakti gelince.

Kullukta pervasızım;
Aşkta zengin.
Haramda kötüde yok gözüm
Yine de açlığımı sorun bilgiden yana
Doymayı bilmediğimi söylerim günbegün
Aşka düşmüşüm yalnız âşık değilim;
Yollara düşmüşüm bazı bazı
Asla bir seyyah değil.
Bir deyiş hiç değil
Bir de denmemiş ne ise;
Yakardığımı duysun Yaratan
Kem gözlerden uzak kalayım sadece
Ben ki bıçkın ve hoyrat bir rüzgâr
Sadece ve sadece
Kendini üşüten
Bunca cefayı da içerken
Sürer hani sefasını
Hem de cahil cesareti ile yaşar
Her şiirin şaşaasını.