3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
952
Okunma
Havanın efsunu sırtına yük sundurmaların
Ruhunu çekti can cekişmekte olan yolların
Değişmedi, bulutlar elleriyle can suyunu
Kuruyan damarlarına bıraksa da toprağın
Ardından bir sessizlik elinden tuttu kasveti
Kucağında bebek gibi büyüttü kıyameti
Üstüne toprak yığıldı, gizlendi kiremitler
Ertelemek maksadıyla kaçınılmaz afeti
Anılarını gömdü vefasız yosma evlerin
Kilit vuruldu ardına tahtadan pencerenin
Bir şehir taşındı kanadında göçmen kuşların
Ne evin haberi oldu ne de ev sahibinin
Bacalardan yükselen bir bulut gibi tütsüler
Rutubetten mezarlığın üzerini örttüler
Nihayeti ömrün, işte su götürmez bir gercek
Yalnız bir yemekten kalan, damak tadı ölüler
5.0
100% (3)