her gün ayrı bir kaprisle, her gün alacalı yeni bir plan
her gün korkulu bir bekleyiş, acılar üstüne kurulu yalan

insan ol, insanca kal, edep şahsiyetin baş tacı
bilseydin edepli kalmayı, huzurda bulurdun miracı.

reva mı eziyeti masum kılmak, hangi edebe sığar?
yüreğin de beslediğin kara yılan, bir gün seni de boğar...

insanlık kendinden çok çok uzak, vicdanı menfaate âşık...
merhameti mi; soğuk kış gecesi, her şey dünyalık kaşık...

bir çatıyı şenlikli kılar, bağlılık ve güvende hissetmek
bir insandan nefret uyandırır, giderek ondan ümidini kesmek

umutsuz bir kara leke, ağırlaştırır zarif yükü
çıkmadık canda umut vardır, gözler hasret , yollar türkü.

eller semaya umutla açılır, arzuhal doğrudan yaradana
bir umut masalı dile gelir, belki de sevenlerin muradına.

görseydin duvardan düşmemek için, çırpınan bir kalbin resmini,
öyle aymaz bir haldesin ki ; kesmek istiyorsun haklı sesini

bir taraf hatırına katlanırken; baltada durmaz kaba bir sapa
ne kanı, ne canı tanımıyor ki hatır, kafa fizan da, yollar sapa.

kim olursa olsun bir insanın nezdinde kaybedilmişse güven
artık onun elinden tutma, sana inansaydı, yapmazdı zaten..


her gün bir ömür ki; testerelik, acı bir nefeste yılan zehri
insan olan katlanamaz buna, çekemez ağulu böyle bir kahrı

sen sabırla devam diyorsun, iki can paren gözbebeği
artık bozuk saat bile hükmünde değil, lağv olmuş saatin zembereği

Narsist bir anlayış ve baskın tarzınla ördüğün çelikten duvar
Hangi beynin pençesindedir, sadizmin kurgulu anahtarı var?

Benim düşüncemdir sabır ve metanet, kader gayrete âşıktır
Mücadele edilmeden zafer kazanılmaz, aşağılanmaktan daha şıktır.

Kabuk tutmayan yaranı emsen de, gönlünün kanaması durmayacak
Akrebin zehiri kuyruğunda saklıdır, dünyanı zindan eder bu alçak.

Tercih senin, hayat sensin, ister razı ol, istersen dik dur
Esaretin şahsiyeti yoktur, sözüm kendime hükmüm budur.

yusuferdoğan