Sadece ben değil, çok dertli olan
Gönülleri yıkan, dil yarasıdır
Dünya’nın suçu ne ? İnsan aslolan
Sevgiliden gelen, gül yarasıdır
Gönülleri yıkan, dil yarasıdır

Ağlatan da, güldüren de, sevilen
En güzel sözlerle, odur övülen
Seven oluyor hep, sözle dövülen
Bülbülün çektiği dal yarasıdır
Gönülleri yıkan dil, yarasıdır

Derde salan, aşk değil mi, insanı
Sevgi denen duygu, Hâkkın ihsanı
Ne sırlar saklıyor, gönül mahseni
Sevdayı gizleyen, tül yarasıdır
Gönülleri yıkan, dil yarasıdır

Canandır gözümden, indiren yaşı
Yalan ve riyadır, gönlün savaşı
Her şeye konarmış, şu gönül kuşu
Ne hayvan, ne nebat, kul yarasıdır
Gönülleri yıkan dil yarasıdır

Nerede aslılar, Keremler nerde
Aşk yüzünden düşer, her âşık derde
Nedense sızılar, hep aynı yerde
Çoğunda görülen, sol yarasıdır
Gönülleri yıkan dil yarasıdır

Hazan da yetişir, nar ile hayve
Nasılda hoş olur, okkalı gayve
O kadar tatlı ki, aşk denen meyve
Arıyı inleten, bal yarasıdır
Gönülleri yıkan, dil yarasıdır

Lüzumsuz bilirsin her yara derin
Hışmına uğradın, nazlı dilberin
Kibirli yerlerde, durunda görün
Hasreti arttıran, yol yarasıdır
Gönülleri yıkan, dil yarasıdır

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ