Umut koymadım ektim hicran çöken dağıma
Bir çiçek muştulandı kuruyan toprağıma
Tanrının bir lutfuydu boştu her şey her taraf
Tebessümü bulaştı titreyen dudağıma

Donup kaldım öylece bakıştık biz göz göze
Ellerine uzandım dizim değdi dizine
Kalbim böyle çarpmaz dı hiç böyle titremezdim
Bir sıcaklık yürüdü üşüyen içimize

Akşamı mehtap sardı gökte yıldız tav oldu
Gayri sesler çekildi ten yangına av oldu
Zaman durdu o anda ruhlarımız örtüştü
Kiprik kipriğe değdi yüreğimiz lav oldu

Ebed sözleşmesine prangayı çağırdı
Dili şerbet kesildi dudakları ağardı
Yaşanacak aşktı bu canımdan daha öte
Uğrunda üşümeye yanmaya da değerdi

Şans değil di aşk tı bu ruhuma mana kattı
Yeşermeyen gönlümde yepyeni bir milat dı
Ne hikaye ne masal gerçeğin ta kendisi
Leyla çöllere düştü aslı intihar etti... Bilal KARAMAN