ARZ-I HÂL

Tembellik bu günlerde, yapışmış şu canıma
Kolumu kaldırmaya, bile halim kalmamış
Uyuşukluk mikrobu, gelip girmiş kanıma
İki adım atmaya, hiç mecalim kalmamış!

Günde iki, üç şiir; yazardım ben önceden
Yüreğe dokunurdu, cümleleri inceden
Paylaşıp sıyrılırdım, kafamda düşünceden
Şimdi yazıp çizmeye, azcık meylim kalmamış!

Spor desen zaten yok; hareket hak getire
Bu atalet yüzünden, uyuyorum ha bire
Uzansın isterim de, ne hayıra ne şerre
Uzanacak hem dilim hem de elim kalmamış!

Zikirler çeker idim, tespihle gündüz gece
Halimi arz ederdim, lisanım döndüğünce
Kendime kızıyorum, şimdi yok yeterince
Kayda değer bir fiil, bir amelim kalmamış!

Uğraşıp didinirdim, bana çoktu gaile
Mücadele ederdim, her türlü zorluk ile
Şimdi yerimden kalkmam, biri dokunsa zile
Anladım yaşım geçmiş, artık pilim kalmamış!

Mustafa GÜL (Hamdi)
(01.03.2018)