zihnim,
çekirgeler sürüsü kemirgenliği
tenim sahralarımda kış uykusu
siluetin sevabımda donmuş bir ülke
güneş eridikçe yeşilinde gözlerimin
gölgelerim süpürülüyor sokak sokak



turuncu bir masalken yokluğun dudağımda
aldığım her nefes ihanet oldu varlığıma
yakamozlar kıyı kıyı vurdukça karaya
mavinin bir tonu daha kısırlaştı pullarımda
darlığına mahkumken nefesim solungacımda
tuzdan, kimsesiz ömür oldu dilim sükutunda



oysa,
her aşk çıplaktır kendi ihanetine
suçtur kapısında büyümek cennetin
kıyamından başlanır emilmeye cehennem
zebanileştikçe nü bir tabloda sürrealizm
tanrılaşır kasıklardaki kurtlanmış devrimler



zaman,
kısır bir döngüde arsız geçiştir
aklım ki,
günahına soyulan bir elmanın iki yarısı
senden öncesi sınırsızlığımda sınırken,
sonrası hiçliğime koşar adım mülteci



şimdi,
mumyalayın artık sızan çocukluk düşlerimi
zaman ki, başucumda için için ağlarken
şakağım keşkelerime karıncalaşırken
bir elimde kurşun
bir elimde hoşça kal…














ilhanaşıcışubatikibinonsekiz