2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
4678
Okunma
Aramıza öyle duvar ördün ki
Geçen ömre rağmen, aşamıyordum
Ayrılıkla beni neden vurdun ki
Bir ölü gibiydim, yaşamıyordum
Yıllar var ki kalbim, hep alev alev
Aşkın ateşiyle, yanıp kül oldu
Bırak şu inadı, gel yürekten sev
Hasretin sevdama, artık zül oldu
Ararım yeniden kayıp dünümü
İçimde kapanmaz, bir yara mazi
Vuslatla görürdüm, mutlu sonumu
Bıraksaydın eğer gururu, nazı
Karanlık düşlerim, bak senden yoksun
Oysa ne hayaller kurmuştum inan
Aradığım, hiçbir yerde, sen yoksun
Tesellim olmadı, verdiğin zaman
Vefada kalmadı, artık tahammül
Bekletme ne olur, vakit geçmeden
Açmadan solacak, o tomurcuk gül
Seven gönlüm senden, hiç vazgeçmeden
27. 02. 2018
Zül: ayıplanacak şey, utanç verici, küçültücü davranış.
Düşkünlük, alçalma, küçülme.
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz