Tenha bir dağın güneş görmeyen yamacında,
Yalnızlığa terkedilmiş gibi,
Emekler unutulmuş, dostluk derin bir kuyuya düşerken;
Görülen vefasızlığın dibi,
Lisan-ı münasip dargın gezerken,
Kimse üzerine almaz olmuş sebebi,
Lakin sis iyi havayı haber eder,
Çok değil yakın vakit takribi,

Meçhul bir son her dem varken,
Kendisine yakıştıramaz insan bu telaşta,
Devran, kimine gelirken ağlar kimine de giderken,
Farklıdır her mizaçta,
Eski halimiz rağbet görmez olmuş,
Medet kalmamış çelimsiz kıvançta,
Bir dünya kalabalığın içinde,
Yalnız kalmayı da gördük bu yaşta,

Gür duygular gücenik hale bürünmüş,
Gaflet haddinden fazla cüretkâr,
Paye, yol ve yordam şaşırmış, tasavvurdan uzak,
Öte yanda hilekâr,
Cılız çehreli dalkavuk, olan bitenden bihaber,
Kuru gürültüye itaatkâr,
Haddinden fazla kıymeti görünce,
Pişkinde ne utanma kalmış ne de ar,

Nazlı yârim, çoluk-çocuk,
Sanki ayrılık vurgulu bir film sahnesinde,
Güzele doymayan gözlerim, vaktinden önce açılmıyor,
Müphem ana fikirde,
Bir aralık bile durmadan,
Merak da artıyor birikerek her bölümde,
Akışına çekerek gerilim veriyor,
Makul bir sonuca götürmekten ziyade,

Yürek, fokurdayıp kaynayan su gibi,
Adeta zoraki durur kabında,
Fikir zarafeti aşmış,
Kibriyle önüne geleni yutmak istiyor aslında,
Ben de yeni bir fasıl beklerim,
Gündoğumu benzeri bu karanlığın sonunda,
Mutluluğa uyandıran, buse veya bir dokunuş misali,
Hani var ya masallarda…