4
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1381
Okunma
Belki senden mirastı bu hüzün
ve yalnızlığı sevmem kendimle oynadığım bir oyundu !
//- gittin
canımı cansız koyarak ardında
artık kimse dokunmayacak varlığıma
çünkü bir güz soğukluğunda takılı kaldı gözlerim
oysa
hiç bir yaraya sarmaya kıyamamıştım ellerini
sonra bir daha hiç bakmadım acının renklerine
ah
bilirdim kalanın acısını dindirmezdi hiçbirşey
çünkü her ölüm vaktinden önce gelir ,
gömerdi insanı yürek kabrine
/şimdi
Bütün bir ömür kayıp giderken avuçlarından ,
yalnız unutmak için yaşadım diyemeyeceksin !
inan ki sevgilim
unutmak kalp ağrısı hayatın ..
........
5.0
100% (6)
Cevap Yaz
