YEĞENİM HAKAN
Daha o bir sabiydi,günahı yoktu,
Dermanı bilinmez,bu nasıl dertti,
Derdi veren Allah derman vermedi,
Dayın kurban olsun yeğenim Hakan.

Hep verirmiş bize derdi Yaradan,
Benimde yüzüm gülmedi ANA dan,
Felek şaşırdı gitmedi sıradan,
Sırada ben vardım kurbanım Hakan.

Halka boncuk gözler, gitmez karşımdan,
Çare olsa, Dayın geçer,evden, barkından,
Hep bizmi geçeriz Kahbe çarkından,
Keşke ben öleydim yeğenim Hakan.

Doktora yalvardım çare bul dedim,
Uyuyorsa şu ciğerim al dedim,
O yaşasın benim canım al dedim,
Sana canım kurban yeğenim Hakan,

Hasan deden keşke seni sevseydi,
Dilber eben, keşke canım deseydi,
Bacımın çektiği yetmedi miydi,
Mevlam sabır versin ona, yeğeninin Hakan,

Erol dayın kime göz yaşı döksün?
Elinden gelmezki şu kalbi söksün.
Çilesi bitmezki,göz yaşı bitsin,
Dayın günün bekler,yeğenim Hakan.
Erol Köktaş