bana kalbini ver .
avuclarımda tutacagım mayınların yerine
acele giden gece zamanlarında çarpacagım bir duvar emniyetinde gülüşünü ver bana
düşerken dibe, soluklanacagım ama asla tutmayacagım ellerini ver bana
tercüme edilmemiş öfkeler seyrelsin ömrümde
yüksek sesler alçakça dinlenir
bana usul sessiligini ver
adının anlamını ver bana
telaffuzunda ölemlerin dindigi adını ver bana
bana kendini ver
herşeyden ayıkladıgın kendini...
en iyi ölüm berbat bir yaşamın kıyısında bekler
seninle gerçeklerin intizamlı duruşunda yalanlar yumagını çömek için varım
bana gücünü ver

yaralar degil canı yakan izin tendeki çirkinligi ve merhemin kabadayı yardım severligi...
yaralarını göster ve bana izlerini ver
bana varoluşunun sırrını ver
gün batımlarında gözümün degdigi yerlere kurul
senden olma güneşlere kamaşsın bakışım
bana zamanını ver
bana verdiklerinle bekliyorum seni
kuşlara takılmasın ayakların takatini zorla ve koş...
seni bekliyorum
ben bütün gemileri ugurladım
içilmiş yeminlerimi kustum şehrin meydanına
yazılmamış sözleri susuyorum
konuşarak yazılmamışları siliyorum
bana hecelerini ver
bana başlangıçlara yeter hevesini ver
bana yüzünden çizgiler ver gülüşünle belirginleşen ve hiç bir gamzeye yer açmayan
suya yazılmaktan kurudu kelimeler
seni bekliyorum bana HAYAT VER...