Bugün ilk günüm nefesinden uzaklarda,
hayatımdan çıkışının ilk akşamüstüsü bugün
havada ne cok bulut var
başım agrımakla agrımamak arasında gidip geliyor şu aralar
yastıga koysam başımı hemen uykuya dalacak gibiyim,hiç uykum yok üstelik
deniz epey dalgalı sahildeyim kumlar hala soguk bu ayda
canım sıkılıyor bir boşluk var huzurla mutsuzluk karışımı birşey bu adlandıramadıgım
seni düşünüyorum...
varlıgından uzakta olmak iyi geldi daha iyiceyim (koca bi yalan)
seni kaybedişimin ilk akşamındayım ne acıdır bu
yemek yedim burda köfte meşhurdur yanında bi votka bilirsin pistir
midem,


dördüncü bardagım bu yazılar pek bi kaygan
özledim seni...
şimdi olsan burda karşımda masamda beraber içsek elimi tutsan diyorum
aptal aptal aglayarak rüzgarlı burası yanaklarım üşüdü
geçecek, dimi içimin daha az acıdıgı günlerde olacak
karanlıkta gözlerini görmek zordu özledim seni...
koca adamım benim çocugumun babası aşkım sevgilim ve HİÇ BİRŞEYİM
seni unutup dönecegim burdan, şu aptal aglamaları bitirip (ne mümkün)
telefonunu yazdıgım kaydettim heryerden sildim,
sensizlik iyice başıma vurdugunda seni aramamak için
nede çok merak ederdin beni...

biliyormusun senin ugruna yaptıklarımdan ve yanlızlıgımdan zerre kadar ipşman degilim
yanlız en cok agır gelen ne biliyomusun? sevgisizligin !
ben hiç bu kadar ezilmemiştim kendimle
cok özledim seni
işte böyle çok şey var yazılacak ama yeri degil şimdi, kendine iyi bak seni seven küçük kadının ...