Içimde kırk kat giyinmiş acılar var
Dokunmasan ya!
Üşümek istemiyorum
Fakat kar taneleri yağıyor üzerime
Dayanamıyorum
Uzak dursan ya !
Soyunmak istemiyorum
Yüzün yüzüme bakıyor
Duvar boyaları bile dökülüyor;
Ben üşüdükçe
Rutûbet kokuyor
Kaçıp gitsen ya!
Anılarım küflü benim
Acılarım saklı
Kendimden bile uzaktayım
Kimsesiz bir sofradayım
Bilmem ki kim satın alır derdi kederi?
Ödediğim ahh neyin bedeli
Çeksen ya ellerini!
Bulaşır..
Ahh çekişlerimde gizli;
Kıyafetlerimin rengi
Gözlerimde büyüyor yılların mahrum kalmış, çocukluğumdaki oyunları
Arkanı artık dönsen ya !


Hesabı var abdestsiz serilen seccademin
Günahı var küçücük ellere çizilen resimlerin
Görmesen ya!
Hesabı var korkudan titreyen küçücük kalbin
Altında ezilirsin
Kapatsan ya gözlerini!


Dili var dört duvarın
Dili var duvardaki panoların
Dili var sırtımdaki yükün, ağırlığının
Dili var kırk kat elbiselerin içindeki acıların
Dili var elbet bu şairin

Konusmasan ya artık !
Zorlamasan ya artık!

Mahşere saklı vicdandan yoksunların mahkemesi...



Bir Elif Miktarı 🍃