Boyum, kilom, yaşım, geçmişimin kitabesi kırışıklıklarım ile barışığım ben.
Hayatımda eksik şeyler var, ama herkesin var.
Kusurlarım çok, kusursuz olma hedefim zaten yok.
Diğer canlıları , tek yüzlü olduklarından çok seviyorum.
Korkularım var ama üzerlerine gitme cesaretim de var.
İnsanların emeğine ve yüreğine basmadan ilerlemeyi asil sayıyorum.
Çocuklarım; kendi ayakları üzerinde durabilsinler bir de vicdanlı olsunlar kafi benim için.
Büyüklerime zaman ayırmayı, göçenleri şükranla anmayı sürdürmeye çalışıyorum.
Alın terini ekmeğine katanları daha değerli buluyorum.
Sadeliği ve derinliği olan her şeyi seviyorum.
Farkına vardıklarımın, farkıma varamaması üzüyor sadece.
Tek başınalığı değil kendi halinde olmayı seviyorum.
Yorgunluğumun sebebi; yüreğimde taşıdıklarımdan görmediğim vefa.
“Keşke tanımasaydım” demedim “keşke tanıdığım gibi kalsaydı” dediklerim oldu