Nereden sevdim seni delicesine
Gardiyanın oldum cezaevi niyetine
Açılmaz mı gönül evin tükenmez mi
Bir şeylerin sen sadece sevdaya ağıt
Sun içerde hükümsüz mahkum
Oturmakta adım atamıyorum içeride
İkinci casus sen olsan da içim kıpır kıpır
Sığmayacak delikler arasa da kalbim
Delicesine sevdam’a ağıt yüklüyor
Şimdi heyecanım hiç olmadığı kadar
Müşkül feryadımı duymayan kaldıysa
Kalsın mühim değil canda yar gibi
Sevilmişsin meğer kuruyan dallara
Yoldaş olur gibisin nereden sevmişim
Seni nereden görmüşüm seni sevdam’a
Ağıt olsun son adım sabırla dolsun
Düne inat şimdi döktüğüm gözyaşını
İçtiğim su damlalarında arıyorum
Her gece sen varsın kıytırık gecelerde
Hayatın köhnesi alev almış yenileniyor
Adın bile yetiyor ölümüme bu şiirimi
Yalnız sen anla sen bil hoşçakal
Güzel yarınlar senin ola umudum
Hiç susmaya sevgim hiç solmaya
Sevdama Ağıt ola sevdama bağış ola
Sevdama Ağıt sensiz olmaya


İbrahim KANDAMAR
01.02.2006