Bana ummânı anlatma
Leylâ’nın nazı
Züleyhâ’nın merâmı
Aşkın Firdevs-i â’lâsındayım

Bir seher vakti gördüm gözlerini
Bülbül otağına feryâd-ı figân
Gül bahçesinde külbe-i Ahzan
Seni görünce
Dağlar sisle sarıldı utancından
Yıldızlar arşa değip
Gök yerinden oynadı
Yol sormam artık yolsuzlara
Uçtuğuma inandırdılar
Kandırdılar onca zaman
Aşka fedâ ettim her zerremi
Senden gayrısına dem olmam

Uyan Hâfız topla yüreğini
Gidelim buradan

Ayrılığın şalını savurdu bâd-ı sabâ
Kırılan dalın hesabını soruyordu
Söğüt altındaki karınca
Sür saltanatını Hâfız.
Bir gönül eder mi ?
Gökkubbe senin olsa !

Yum beni gözlerine Hâfız.
Ben ol da gör
Bed sürme duaların ucuna
İnsan gitmeye karar verince
Susup her şeyi kabullenmiş gibi yapıyor
Dergahında dâim aşka taliptim oysa

Ah Hâfız
Gittikçe aşk oluyorsun
Sağlam bassın artık ayakların
Adımı yazdım toprağa
İbrahimî niyetle düşseydin ateşin hârına
Aşk da kıyamazdı sana
Sen beni öldürüp , öldürüp diriltmeye
Baharıma göz dikmeye
Yeminli misin Hâfız
Hiç olmamış gibi
Hiç sevmemiş gibi gittin öyle mi ?

Kuyuya atılan aşkın üzerinden çöl geçti
Kuraklık dediğin yedi iklimdi
Bülbülün feryâdından
Gül göçtü
Mahşerde bulurum nasılsa
Kader dedikleri gün görmemiş yazı Hâfız.
Allah’a ısmarladım seni
/ MineKuş /