De hoca
ressamlara
yeniden çizsin gözlerimi
gözlerime gömdüğüm rüyayı
nasıl yaşarım tek başına zor
kalbe erişmeyen dilin ucunda
sevdalar kor

Sor beni hoca
bir dağın eteğinde
insan bulur Haticesini
bulur bulmasına da
örter mi her Hatice seni
bekler mi ateşinin harın’da
bir dağın eteğinde haftalarca
su taşır mı yüreğinin Hirasına
yapma !

Ey sinesi sabah
gözleri gece sevdiğim
öyle şaşma
sırrımı ifşa ettim
aşka adanmış bir ömür gibi
sağım ’solum
giz’im
nazım gel etme
aşka bahaneler arama
her Züleyha günahını savunmuyor
her Yusuf’um diyen de;
dokunmadan sevemiyor

De hoca
eller mi kirli
şu zamanda
diller mi ?
hamuru bozulmamış mayayım
mahşere niyet durdum aşkın kıyamına
kah asi
kah mai
gündüz dışarı çıktığında
güneş utanır
üstüne bulutu çeker demiştin ya hani
kim anlar ki beni
kim
ateşe bandırıp salar’dın kuyuya
çeliğe su verir gibi

yüreğimi fırtınayla yağmaladığın yeter
yeter
ateşle sınadığın
bana gördüğün düş/ü anlatma
yalana yorarım her satırını sonra
düşeriz aşkın girdabına
yüreğin kabesin’de Süveyda