en güzel şiiri daha yazmadım ki sana ben
seni anlatmanın tarifinde çaresizim
gözlerinin bakışlarındaki cennetin güzelliğini
göremez benden başkası
dünyanın hiç bir yerine değişmem bakışlarının düştüğü gölgeyi
ve aşkların en güzeliyle sevdim ben seni sevmeyi
attığın her adımda ardında bıraktığın kokun
her döndüğüm köşede acaba karşıma çıkarmıkiliğin
senin şiirin yazılamaz hissedilir sadece
kelimeler yetersiz kalarak hissedilir
susarak konuşamayarak
şimdi saatlerin hepsini sana kurdum evimde
ya gelirsin aşkı cennetinle
ya gidersin ardında bıraktığın sensizlikten kalan cehenneminle
son zamanlar çatılıyor kaşlarım anlatamadığımdan seni
günler ömrüme daha bir çakalıyor
ve ben gülsüz kalan diken gibiyim öğle gurur kırıcı geliyor yaşamak
her yağmurda sokaklara çıkıyorum
farkedilmiyor gözümdeki kızarıklık olmasa ağladığım
sensizliye olan isyanımı kimse görmüyor kaçışırken yağmurdan
ben senin şiirini henüz yazamadım
seni anlatmaya yetecek bir kelime bulamadım
gel gel artık gelllllllllllllllll