6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1086
Okunma
OLDU
Artık uzaklar yakınım oldu.
Ben kendimden uzak,
Sen benden uzak.
Geçmeyen dakikalar uzayarak,
Kısa günlerim geçmez oldu..
Seherde yapılan duada,
Gözyaşım lisanım oldu..
Yüzümde beliren derin çizgiler,
Agaran saçlarım soluk yüzler,
Kısık gözlerim bogazımda dügümler,
Hasretle yazılan,
Hüzünlü besteler.
Hayat denilen tuale,
Kara renkle çizilen potreler,
Bir faninin hayata dair,
Kıyıya,köşeye çizdigi hatırası oldu..
Gecenin bitip,
Sabahın başladıgı dakikalar.
Hoyrat düşünceler
çırıl,çıplak duygular,
Buhar olup uçuşan,
Havaya karışan soluklar,
Diri gövdemin,
Direnen nefesleri oldu..
Gönül özler.
Dil söyler.
Duygular lisanlar bam başka.
Kalemin yazdıgı savruk heceler,
Nemli gözlerinde beliren yaşa,
Baktıgında gönül düşmüştür aşka.
Hiç bir lisanla söylenmeyen heceler,
Benim yaktıgım agıtım oldu...
Hazan.
Hüznümün mevsiminde kırık.
Yüzüm asık,kaş çatık,
Her nesne gönülden düşük,
Bir mabet,ki,
Herşeyden büyük,
Küçükte büyüyen devler,
Karanlıkta gölgeden evler,
Bende ise viraneler,
Mekanım oldu...
HİLMİ EFE.............merhaba bu güzel siteye gelmekten onur duydum..