Delal...


tebessüm et
okşa kelimeleri
bu şiire iyi davran
yüreciği yetimdi kaleme alan

alıngan ve mutsuz bir kızdı geride kalan

anlatırdım sandım anlatamadım
kaç bahar geldi geçti o yoldan
kaç papatya fal açtı
kaç karanfil kurudu

mevsimlerin ağrısı sanma ki son bulurdu

bi sen varsın kalbimde bi sevdan
gülden helaldir kanım
dilden melal
elden lal

gidiyorum seni alarak, sen kal burada delal

sabrımı yontan deli bir denizin dalgalarında
şiirler sektirirken mavi karanlığında
kurtulamam imgelerin ağırlığında
tutuşur dizelerim ayrılığında

hiç bir aşka kem gözlerle bakmadığımdan

bizdik oysa
ırmak yolunda
kızılağaca yaslanan
bir şiirin en güzel dizesini
"bir kibrit çöpüne varana
okyanusun en ıssız dalgasına"
yüreğin baharında nadasa bırakan

kim kaldı ki bu şehirde düşleri hayra yoran
kurumuş karanfiller
lanetlenmiş evliler
mavi çocuklarına var mı derdini soran

hangi aşk ölümsüz de biz içmedik o tastan...