3
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1523
Okunma
Varlığın gam keder tasa oluyordu dünyama
Ne benimleydin tam olarak nede benden uzakta
Sıkıntılar içinde dalıyordum uykulara
Anladım ki geçmeyecek bir hastalıktan muzdariptim
Yük üstüne yük biniyordu omuzlarıma
İmkanı olmayan bu sevdaya batmıştım bir defa
Çırpındıkca savuruyordu kader beni en uzağa
Ne yaşadığım belliydi şimdi nede tam olarak öldüğüm
Öyle bir kördüğüm olmuştu ki yüreğim
Ancak ölümüm çözebilirdi bu düğümü
Şiir-Edibe Toğaç
5.0
100% (6)
Cevap Yaz
