bir mevsim dolusu bahar çektim içime
bakarsın bir ömür boyu yeter
ve bir dünya dolusu insan
ayırdım kılçığından...


çok acıktım
çok uykusadım
çok kırdım kalemimi kendi elimle
döndüm acılarımla kendim bağladım


çıplak sesli hüzünlü şarkılarla
her nakarat ıslık ıslık ağladım...



küçücük aklımın içinden geçiyor kara bulutlar
küçücük aklımın içinde dağların dumanlı başı
küçücük aklımın içinde çocukların gözyaşı
azacık aralansa insafsız kurt dalaşı
seçebilsem azacık tozdan dumandan
okşardım yetim başı


ateşli bir silahın alnında elim
elim soğuk
duvara yaslı hala gölgem
binlerce kere yüzleşsemde gözlerimin durduğu yerle
kuru bi baş sallama
genç miyim
yaşlı mı
ne...


ahh nasıl da insan kokuyor yalnızlığım
kapalı kapılarda yumruk yumruk korkaklığım

biliyorum haber geçmez elektrik tellerinden
elektrik tellerinin üzerinde sürüyle karga
bu ne menem alarga


eyy allah en iyi sen bilirsin
kaskatı kalır bazen umutlarım
parmak aralarımdan yaş damlar
nasır çatlatır avuçlarım


biliyorum bilmesine hesap gününde
bi ben değilim ya ateş önünde
bir varmış
bir yok...
bu masalın sonunda
bir ölüm yetmedi yaşamaya
bir ölüm daha...


oysa yumruğum kadarmış yüreğim
vurdum dağlara taşlara
çıkmadı sesi bile
güldü karınca

ferman padişahındı anladım
dağlar kimindi...


...
Okur gözlerinin nuruna ve seçici kuruluna teşekkür ediyorum.