Esra Dede Karaca

Beyoğlu ’nun dar kaldırımlı, paket taşlı,
Birbirine çıkan, sokaklarındayım
Yorgun yüzlü adam, yolları süpürüyor,
Kim bilir kaç kere çöpe atıldı,aşklar, mutluluklar, ayrılıklar,
Kim bilir kaç kere kavuşuldu sevenler

Tarih kokulu, yüksek pencereli;
Köhne, gizemli binaların arasında,
Büyüleniyorum
Osmani adımlarla gidiyorum kendime

Yürüyorum,eminönü’ye
oturuyorum,bir banka
izliyorum,martıları, özgürlüklerini kıskanarak
çekiyorum,denizin kokusunu içime
Rüzgar ve dalga sesi..
Vapurdan inen kalabalık insanlar,
Arasında sen olsan
Bozsam yeminimi, sarılsam sıkıca,
Gitmemişliğin gelişi olsan.
Buz gibi ellerimi tutsan,
Kahve kokusu gibi özlemişim seni.
İliklerime kadar hissediyorum,

Yine hadsizim değil mi?
Gün batımının kızıllığı çöküyor,
Ezan sesleri yankılanıyor.
tütüyorum hem seni, hem zamanı
Derin bir nefes gibi çekiyorum.
Seninle beraber...
Ruhum gibi sigaramda tükendi,
Kalkıyorum.
Davet edilen sese,
Huzur - u ilahi ye doğru yürüyorum.
Umutla, aşkla, sevgiyle,
Secdemdeki duam olman arzusu ile yürüyorum