4
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
882
Okunma
güneş süzmesi yaprağa düşen
toy bir gül ağacının
ihtişamıyla çözülmüştüm
o toprağı ısıtıyordu
utanan bir tomurcuk beliriyordu
ısrarcı bakışlarını güneşe gösteriyordu…
ben mi topraktan geldim
yoksa toprak mı benden
hiç düşünmemiştim bu ana kadar
uzakta değil cevaplar
yaşamı kabullenen
bir gül ağacı
mevsimleri severek gönderen…
evrende her şey düzenli
ne bir fazla ne bir eksik
almayı bilirsen
bu bütünün hediyesi
aklımda bayram arefesi …
hiç kullanılmamış
altın kaplama bir kelime var dilimde
onu vekil tayin ettim her nefesime
hatırladıkça ederim şükürlerimi
bendeniz gül ağacı
açmaya hazır tomurcuğun kendisi…
Feride
24-01-2018
5.0
100% (8)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz