FAZLA ARPA ATI ÇATLATIR
Vergi ödemez, fatura yok çalıyor,
İşçiye maaş yok avcunu yalıyor,
Kızına lüks marka araba alıyor,
Marsa gidecekler, çağ atlayacaklar,
Elbette yiyip bir gün çatlayacaklar,

Oğlu daha bu sene on beş yaşında,
İki kız kolunda birinin peşinde,
İşçiye her kusuru buluyor işinde,
İnan ki yanında taş bile olsa çatlar,
Helal ile yetinmiyorlar inatlar,

Hanımında kibir, gurur, havası var,
Mutfağında elli çesit tavası var,
Kuş tüyünden yatak, evi yuvası var,
Marsa gidecekler, çağ atlayacaklar,
Elbette yerken bir gün patlayacaklar,

İşçi maaşıyla beslenen bu atlar,
Yetiştirir kendisi gibi evlatlar,
Kimi şişmandır kiminde zayıf hatlar
Daha neler neler evler katlar yatlar,
Arpaya doymuyor tüyü parlak atlar,

Hacca gider gibi verilir ziyafetler,
Daha büyüğüne tutulur niyetler
Şevhet kokan tüyü yolunmuş etler,
Dilinden düşmüyor hedefler elbetler
Arkasında dolaşıyor soysuz itler,

Vurgunla ve soygunla beslenen atlar,
Kıskandırıyor sizi yoksul hayatlar,
Her şeyin azı yenir, çoğu bayatlar,
Çatlamaz mı at bile arpadan çatlar.
Biz doğru dürüst, onlar çağ atlar.

Şair Ebuzer ÖZKAN