İnsan neyi ararmış “Kendinde olmayanı”
Vay be! Söze bak şimdi! Bunun anlamı nedir?
Umurumda değil ki “al gül’ün” solmayanı
Biraz sevgi istedim, vermedi, sebep nedir?

Gül yüzlü sevgilinin güller açan yüzüne
Bu yüzdendi temaşa, fallar açıp sözüne
Sade bend-ine değil, vuslat edip özüne
Mutlu olmak istedim, gelmedi, sebep nedir?

De ki; “Arzu insani! ” Tamam işte, ben neyim
Talebimiz mi oldu, “At verin de bineyim”
Kahretsin! Şu Dünya’yı durdurun be, ineyim
Deyip ölmek istedim, bilmedi, sebep nedir?

Hücrelerimde yoksa, beyhude arar mıydım
“Var olanın” varlığı, olmasa yaşar mıydım
Ağır gelip kabıma dışarı taşar mıydım
Sorup bilmek istedim, demedi, sebep nedir?

Derinlerde bir yerde, için için yanmasa
İçimizde bu ukde, niye, niçin bu tasa
Niye döner bir gönül ayak altı paspasa
Bu “aşk” demek istedim, sevmedi, sebep nedir?

Olanı ararım ben, neyleyim, olmayanı
Dedik ya; Dert mi bize al-gülün solmayanı
Ah gönül! .. Yaban gönül, “İster tutulmayanı”
Çekip gitmek istedim, mim’ledi, sebep nedir?

Doğunca insanoğlu, “aşk bekler doğmak için”
Hak böyle hak eylemiş, sebebi sormak niçin
Ben “aşk” denen ummanın, yalnız bir harfi için
Canım vermek istedim, “gül” dedi, sebep nedir?

“Aşk” olmasaydı Rabbim, yaratır mıydı bizi
Bize layık görmese, aratır mıydı bizi
Nakkaş gibi aşk ile donatır mıydı bizi
Sözüm demek istedim, “sus” dedi, sebep nedir?