Zalim misin sen dünya imtihanın çok acı
Ateşsin ortasında ne kadar can yakıcı
İnsafın yok mu senin yüreğimde bir sancı
Sevmekten korkuyorum yalan dünya ben seni

Varlığında yok oldum ızdırabına doydum
Hiç acıman yokmuş ki kendi içimi oydum
Ağlatırsın ya beni zulmü zindana koydum
Sevmekten korkuyorum yalan dünya ben seni

Yalın ayak yürüdüm ayağıma taş oldun
Dertlerim yaktı beni acıya da aş oldun
Acımadın halime gözlerime yaş oldun
Sevmekten korkuyorum yalan dünya ben seni

Ciğerlerimi yaktın benliğim kor ateşte
Yüreğim de yanıyor dillerim serzenişte
Söyle sana ne yaptım el izlerim güneşte
Sevmekten korkuyorum yalan dünya ben seni

Güneşimi kıskandın sana veremem asla
Sen haddini bil lutfen yılmam hemen de yasla
Kastettiğin canımı zalimliğine yasla
Sevmekten korkuyorum yalan dünya ben seni

Mutlu olduğum günler olmadı diyemem ben
Güzelliklerini de inkâr edemem zaten
Lakin bil! Bu acıyla ben artık geçtim senden
Sevmekten korkuyorum yalan dünya ben seni

Tamam kabul güzelsin her nimeti verirsin
Herşeyin de var senin önüme de serersin
Ama verdiğin zaman hemen hesap sorarsın
Sevmekten korkuyorum yalan dünya ben seni

Âdil olmadığını görüyorum artık ben
Acılar dehlizinde yürüyor yorgun beden
Al gülüm ver gülümsün dalga mı geçersin sen
Sevmekten korkuyorum yalan dünya ben seni

Rüyamda şu başıma Kâbe örtüsü örttüm
Derdimi kederimi şükür rüyada attım
Haykırıyorum işte değmezsin çok dert ettim
Sevmekten korkuyorum yalan dünya ben seni

Selva Durmaz Emir

Şiirimi güne lâyık gören seçki kuruluna, begeni ve yorum nezâketinde bulunan birbirinden değerli kalemlere teşekkür ediyorum..