Bir ocak ayı idi karlar da yağarken,
Yitirdim umudumu çilelerim doğarken,
Karanlık sessizliği acılara boğarken,
Kaybettim ben babamı, dost bir kış akşamı..!



Felek hiç güldürmedi yıllarca hep ağlattı,
Ufacık yaşımda da beni yetim bıraktı,
Yıl bin dokuz yüz yetmiş üç aylardan ocaktı,
Kaybettim ben babamı, dost bir kış akşamı..!



Bülbüller uçtu baykuş kondu benim gülüme,
Yıkıldı gök kubbeler çöktü tümden üstüme,
Yaşı kırk iki boyun eğdi babam ölüme,
Kaybettim ben babamı, dost bir kış akşamı..!



Ayım tüm mahzunlaştı güneşim hepten söndü,
Dünyam karardı birden her yer mahşere döndü,
On yedi ocak ayı hemde çarşamba gündü,
Kaybettim ben babamı, dost bir kış akşamı..!



Oysa ki ben babamı canımdan çok sevmiştim,
O çok istedi diye bu dünyaya gelmiştim,
Daha on altı yaşa henüz yeni girmiştim,
Kaybettim ben babamı, dost bir kış akşamı..!



Bir baba bu kadar da pek çok sevilir elbet,
Ney leyim artık dünya dolusu olsa servet,
Babamın yerini hiç tutmuyor ki bir kuvvet,
Kaybettim ben babamı, dost bir kış akşamı..!



Gelmez olsaydın n/olur sen hiç on yedi ocak,
Çile verdin dert verdin hep bize kuçak kuçak,
Dünya bize de şimdi artık mahşer olacak,
Kaybettim ben babamı, dost bir kış akşamı..!

*

Kuşaktan kuşağa hep sürer onca çilemiz,
Babam yetim kalmıştı şimdi biz de yetimiz,
TAŞGIN ım her gün dua eder bizim dilimiz,
Kaybettim ben babamı, dost bir kış akşamı..!

H.S: 7+ 7 = 14

Zekeriya TAŞGIN
Çilekeş
18/.01.2018>S.00:06 - Perşembe ( ANKARA )


" 17/01/1973 - 17/01/2018 - CANIM BABAM SENİN 45. inçi SENE-İ DEVRİYEN DE YİNE SENİ BEN HASRETLE ÖZLEMLE MİNNETLE ANIYORUM MEKANIN CENNET YATTIĞIN YER NUR OLSUN İNŞALLAH...!]