unutamazsın...






kör yalnızlıkta kalamayan senlerini
tutup tutup rüzgarlara savurursun acı telaşlarını
eğilirken boynunun her gerdan kıvrımlarında
bir ses icinden acıyçak gönül defterinden bir yaprak hep kalacak
üzüntüler icinde pişerken soğuk kalbin acıkaçak




geceler kirpiklerinde damlalarını sayarken
hüzün kovan kuşları saracak gövdende bir his konuşacak
sabrın nedemek olmadığını kücülürken nefesin cıldıracak
bin korkular öldürecek bir pismanlık yanacak anılarda gizi



telaşlar yüzünün her noktasında kuruyacak
kaldırımda ayaklarının izi her yön başını dönderecek
aldanma diyen tüm dostların susacak
elinde sadece unutamadın güller kuruyacak




her yaprak sana bakerken cüreyecek cennetindeki masumluğun
inanmadığın her cerse satır satır dolaşacak ruhunda
iç viçdanında habersizce güleceksin kaldığın dört duvarda
süngüler yeşerecek gün doğumdaki gölgelerle



amacsız yaşarken yağmurda ışlanacak kuruyan kalbin
giderek el sallayan her sevgin dizlerinde yumru gibi ağırlık katacak
hırslarınla ölmeyi alışacaksın her gömdüğün yürek uykunda ağlayacak
ve bir gün aslın senden hesap soracak


deki günahımı yaşatmadım
ben öldürürken icimi
sen hiç yoktun
aldanırken.

?

-

ben,
hiçlikte
sonumu kazarken erken
yoldaşız bir ölü uyku boynunda



kücük minicik virgüller
satırlarda yalan sözcükler
imgenin edatlara sığdıramadım onca duygularda
gizmiydi gölgeler yosundu artık bana kalan irdisikler


hala yazmak ve yaşatmak aşk mı
uzaklara sığmayan resimlerde bir hiçi
ve olmayan hatta dolmayanmı
cana eklemler tutmaz ki


cıkıktır
cünkü kırılan kemik
akan kandamlasında yanan
yürek değil



kalemdir...
ve
sayfam artık kırıktır.



;

bü gün ay
ve gece cok güzel...


:)