Bu hayatta kaybolmuş olan bir tek ben değilim,
Ölümsüz aşkı yaşayan, vardır belki kimselerin,
Aşk da iki şey olursun, ya birinin olursun, ya hiç,
Hiçlik beni buldu, yakam bırakmaz, gamzelerin…


Düşüncelerimi anlatan kelimelerim anlamsızlaştı,
Çevrildi gamzeli yanağın, dönmez ki, bakışlarıma,
Dürüstlük, gevezelik sayıldı, senin lugatına göre,
Bırakmadın kendini zira, aşkımın, derin akışlarına…


Kafamın içinde davullar çalıyor, gamzeler halayda,
Hücrelerim yenik düştü, beyaz mendil gibi sallandı,
Işıkları kapalı, gözlerinin ruhuma açılan penceresinde,
Uslandı yüreğim, kaynayan kazanlarında, pişti, tavlandı…


Senin cehennemin, bana cennet gibi geliyor inan,
Aklımı uzaklaştırmak istemedim, o gamzelerinden,
Bin kere dünyaya gelsem yeniden, yeniden ben,
Doymam, aşk şerbetini sürekli içerim, o gözlerinden…


Gümüş renkli kanatlı, benim tatlı meleğimdin daima,
Seni öpmek için, sadece rüyalarımda, ben, kanatlandım,
Şimdi gamzesiz yanaklara alerjim var, neye baksam o,
Yanaklar kuş yuvası, bana Everes dağı, ama katlandım…


Bazılarına göre hava alanıdır aşk, uçaklar, iner – kalkar,
Küçük deniz kızım, yosunlarla sardın, gönlüm uçamadı,
Ayaz dikenleri pul pul dökülsün, gamzeli yanaklarından,
Yitirilen çukurlarda, düşüncelerim papatyalar açamadı…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.