Seni vasfetmeye sözler yetmiyor
Sonbaharın güzel, yazın güzeldir
O “aydın”lık yüzün gözden gitmiyor
Âşık usandıran nazın güzeldir

Gönlüm kadar geniş Söke Ovası
Sert eser rüzgârı, hoştur havası
Asildir Efeler, insanın hası
Çamiçi’nde yüzen kazın güzeldir

Batı’da uzanır Ege Denizi
Kuşadası çeker maviye bizi
Çine’de sürülür tarihin izi
Efe türkülerin, sazın güzeldir

Nazlıdır Nazilli, Aydın’ın gülü
Bozdoğan bengisu, Didim bülbülü
Menderes nehiri, Bafa’dır gölü
Mâziden âtîye izin güzeldir

Efe diyarının zeybeği hoştur
Çalsın davul zurna gönlünü coştur
Kalbin payitahtı, ötesi boştur
Merak uyandıran gizin güzeldir

Güzeldir karpuzun; incir, çileğin...
“Aydın”lık yarınlar, huzur dileğin
Bükülmez o çelik, güçlü bileğin
Paşa Yaylası’nda kuzun güzeldir

Menderes’in suyu akar durulmaz
Çalışır gece gün, Efe yorulmaz
Baştacıdır mihman, “kimsin” sorulmaz
Sofranda ekmeğin, tuzun güzeldir

İrem’i andırır şehrin her yeri
İnsanı gayretli, kurumaz teri
Aklımı başımdan aldın ey peri!...
Görünüşün güzel, özün güzeldir

O asil duruşun ay’ı andırır
İşven, cilvelerin âşık kandırır
Senden ayrı düşmek yürek yandırır
Şehla bakışların, gözün güzeldir

M. NİHAT MALKOÇ