3
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
664
Okunma
Ölüm mü dedi ölüm, vız gelir tırıs gider.
Vatan için yürekte, hep yüce bir his gider.
Ne hainler alçaklar, karşımızda bittiler,
Önümüze çıkanlar, bil ki korkudan titrer.
Ne sevgili ne bir dost, bırakıpta gelmişiz.
Sevgiliden ziyade, önce vatan demişiz.
Topraklarına basmış, ne nimetler yemişiz.
Oğlanları kızları, vatan için vermişiz.
Mevlana’yı,Yunus’u bu topraklar çıkarttı.
Tarihin sayfaları, bil yüzümüz ağarttı..
.
Kurtuluş savaşında, başımız göğe erdi,
Arslanlar düşünmeden vatana canın verdi.
Cephede çarpışırken, sevenlerden ıraktık.
Vatanın toprağına, bir damla kan bıraktık.
Bazen güzellikleri; bazende can bıraktık.
Her zaman can fedadır, bu güzel topraklara...
AHMET ZEYTİNCİ
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz