Mekke’den eser bir rüzgar
Alır götürür beni Beytullah’a dogru
Davet aldım gidiyorum, davete icâbet etmemek hiç olur mu?
Birden kalbim yerinden çıkar
Bir heyecan basar Mescid i Harama doğru

Kapısına gelirim tutarım kalbimi
Sanki selamımı alır Kâinatın Sahibi
Derim Ey Sultanların Sultanı emrine âmâde kulun geldi
Beytullah’ı görünce gider aklım, kaybederim kendimi
Şaşkınlık içinde kalırım, o güzellikten kendimi alamam ki!

Anlatılmaz yaşanır ifadesinin ta kendisi
Karşımda duruyor dünyanın tek incisi
Süzülür tıpkı nazlı bir gelin gibi
Aman Allahım! Bu ne muhteşem bir güzellik!
Hayran olmamak elde değil ki!

Bakarım bakarım, dalarım güzelliğine
Rabbim ben ne diyecektim diye kalırım öylece
Gördüğüm güzelliğin gerçek olduğunu farkedince aklım gelir yerine
İmamı Azam Hz. leri gibi yalvarırım Rabbime
"Bu ve bundan sonra edeceğim hayırlı dualarımı kabul et" diye

Dünyanın muhteşem tek harikası karşımda duruyor
Güzelligi ise beni benden alıyor
Rabbim sanki "Hoşgeldin ey kulum!" diyor
Kalbim hızlı hızlı çarpıyor
Dilim Lebbeyk Allahümme Lebbeyk! diye nıyaz ediyor

Ve yaklaşıyorum Kabe’me
Sanki hissediyorum kendimi Rabbimin dibinde
Dokunuyor ellerim Allah’ın evine
Ve başlıyorum gözyaşlarımı ceyhun etmeye
Bilmiyorum ki nerden başlamalı şükretmeye?

Bu nasıl bir aşk kapısı, feyiz kapısı?
Var mı bu dunyada bu duygudan daha âlâsı?
Burda var Rabbimin muhabbeti, aşkı,
Lütfu, bereketi, rahmeti, ihsânı
Rabbim et beni nolur biricik yolunun sevdalısı

Sarılıp duruyorum Sana Ey Rabbimin evi!
Yalvarıyorum Rabbime dostluğuna kabul etsin diye beni
Olayım yolunda Allahın yılmaz neferi
Aşkını bulayım başka ne isterim ki!
Kabul etsin beni dostluğuna Kainatın Sahibi!

Ey Yüce Dost!Bırakma beni, bırakma ellerimi
Esirgeme benden nolur sevgini, lütfu inâyetini,
Kabe i Muazzama’yı son görüşüm eyleme Ey Sevgili!
"Razıyım kulum senden!" hitabına mazhar olarak huzuruna al beni
Nolur kabul et dostluğuna beni ve bütün sevdiklerimi...