0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
5665
Okunma
bir bardak çay gibi, dökülsen gönülden
yüreğimin soğukluğuna sunsan sevgini
bir bakışla şerbet olsan bize de sevginden
ve demlesen gönül göğüm de, yediveren rengini...
şimdi, bir çay demlemişsin bakışlarında
gözlerinin çakır sarayından, almış demini
yüreğinle servis ettiğin nakışlarında
gözlerin büyüsü bozulmasın, bozma yemini.
şimdi içiyorum çayımı, buğulu gözlerden
kirpiklerinde karıştırıyor, tazeden besmeleyle
ah yüreğin efkar fırtınası yıkıp gitmeden
unutma ! bu dünya kimseye kalmaz, iyilik eyle.
*
yusuferdoğan
