Hüzünlerim var, türlü türlü biçimde,
Sakladıklarımı tabi görmezler içimde,
Sabah erken kalkarım, acı - keder tartarım;
Çünkü ağır basar içimde…

Surat asmam güneş - aya, yalnızca o dost, ben de,
Yalnızlığımı dinleyen o,
Mutluluğum o, her günümde…

Sonra göğün mavisiyle konuşurum, dil dökerim gündüzlerde,
Gece o seslenir bana, ilham olur hecelerde,
Biliyor halimi; her zamanım, tik tak, bir bilmece,
Çözülmez artık, nicelerde…

Dilim uykuya yatmış, gözlerim selam verir dostlara!
Gerçeği nerede bulunmaz ki zaten,
Bu yüzden,
Dil uyanmaz onlara…

El içinde azmıyım, çok muyum tartan bilir,
Kimi der, gönlünden ne geçer kim bilir.
Rotken filmi değil ki; görse uzaktan içimi,
Bilemezler tabi,
Gönüller içinde, gönlüm olsun isterim,
Budur gönlün seçimi…

Tüm mevsimler aynı, yok ki farkı diğer günlerden!
Sevgi görmezim, gıdıklama görmez neşelerim,
Budur gönül bahçelerim;
Ne bir koku alırım, ne de vefası var.
Yalnızca görünen;
Bir görüntü, o!..
ve de;

Dikeni batan güllerden!…



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.