yıldızlar ne garip ANNE
sonsuzluk gibi gelmeyen bir ışık
ruhun benimle nefes alıyor
o çoçuksu bakısım hep seninle




ağlarken yağmurlar ne garip
hepsinde bir can bir nefes bir duygu
yaşamak geri gelmeyen kırıklarla
sessizlik ne garip ANNE



sabahlar derin bir uğultu
cayım soğuk corbam yavan
ekmek bile taze bayat arası
bir lokma bin dert



icimde icimde ANNE
binlerce korku ve hep bir telaş
ayaklarım gitmiyor
yüremek eşkiden cok güzeldi





nefesim canım kırık bir saat
hep sende zaman şimdi durgun
ellerinde büyümek ne güzeldi
simdi titrek bir yaprak gibi üşüyorum




şaçlarına yıldız düşmüş.

yağmurun ve çiçeklerin bol olsun



duamla...


ANNE...


.








Kirlenen insanlık içinde
Ruhuma ışık olurken yalnızlık
İçim kanıyor zamansız göçüp gitmene
Bir bir küfrederken isyanlarıma
Hangi kadının dizlerinde ağlayacağım ?
Hangi kadın gözyaşlarımı silecek ?


Bakamıyorum aynalardaki
Sana ve kaderime ağlayan gözlerime
Elimde olsaydı
Seninle gitmek isterdim
Bir an evvel
Doğum önceme


Seni çok özledi oğlun kul düşünce
Sen rahat uyu beni merak etme
Mekanın cennet olsun Anne
Elbet kavuşuruz o büyük günde


Kul düşünce