"gerçeği
sadece gerçeği
söyleyeceğime dair" dedi
yüreğine kelepçe vuran kadın

idam mahkemesin de geçerdi adın


bitmemiş
bir şiir vardı masa üstünde
kadın sanık sandalyesinde
kırılmamış kalem kürsüde

ses yankılandı sanığın gölgesinde


"kırdıysan dallarından birini eğer
söylenmeliymiş sebep o ağaca meğer.."
....................................diye başlıyor şiir

"kestiysen kökünden o ağacı
anlatabilmelisin ormana ne kadar acı..."
............................okuyor o şiiri mübaşir


"bu kaçıncı celse
sevmenin sırası gelse
aşk karanlık gecelere bedelse
ve dün bu günle
kavga edip yarını örselemezse.."

sadece sevilmek mi sandın bütün mesele


"ellerin alkışıydı yalanı övmek
celladını sevmekti boynunu bükmek
ve kendi yüreğini karşına alıp kendini dövmek"


"sen yüreğimin kanlısı
ey büyük yangınların zanlısı
bilesin ki yangınından orman akar bu candan"


"mavi kuş vurulunca
kozalaklar ıslık çalınca
serçe türküsünü dala asınca..."

şiir susar ve kırılır kalem karar okununca


"yangınlarda yol bulanı sevdiğine yar olanı
üşütür mü kara toprak ölümüne kul olanı"
........................hadi beni ısmarlayın Allah’a ...