YILLAR GEÇTİKÇE (417)

Şu zaman ne çabuk geçip gidiyor.
Uç uca eklenen yıllar geçtikçe.
Mevsim birbirini seçip gidiyor.
Gel diye beklenen yıllar geçtikçe.

İnsan buya, yeni ister her daim.
Yıldan yıla ömür poster her daim.
Tükenip gitse de zaman hep kaim.
Hem çift hem teklenen yıllar geçtikçe.

Ömre bir törpüdür şu geçen yıllar.
Yıldan yıla geçer değişir hallar.
Baki değil dünya tükenmez ollar.
Arkaya saklanan yıllar geçtikçe.

Yaşamın payesi amaç dışımı.
Ölçüp biçer isek limit aşımı.
Bir soğuk bir sıcak ne oluşumu.
Ha bire aklanan yıllar geçtikçe.

Yılbaşı yılsonu denen ismine.
Rastlanmıyor asla onun cismine.
Bir belgesi yok ki, baksak resmine.
Nefessiz koklanan yıllar geçtikçe.

Bir ömürmüş hayat soğuk ve sıcak.
İyi kötü yanar tüten her ocak.
Elde birdir zaman denen oyuncak.
Soğukla şoklanan yıllar geçtikçe.

Ölüm bir hak denmiş hakikat buya.
Elbet yatılacak o musallaya.
Zayi Ozan sözün varır doğruya.
Kapısı tıklanan yıllar geçtikçe.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 30/12/2017 Cumartesi
Yayın : 31/12/2017 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/1136542/