gökyüzünün hüznü akıyordu bugün
siçim gibi ardasık binlerce nur,dan
toprak gülümsüyor
rüzgar sefkatiğle dokunuyordu




kalın bir ses kubbede ağıt gibi
beyazlı ipek gibi yaldızlar sıralı
grinin avlusunda siyah zaman
damlardan bakan iki kanatlı can




kaldırımlarda çilekeş yalnız ayaklar
altıgen parke izleri demir tekerler
on kulaç arayla binlerce yesil gölge
kokmayan asfalta inat neşem




kirpiğimde kocaman bir saf
gövsümde ağır bir ıslak nur dalı
aklımdan gecemeyen damla şık
ellerimde kağıttan ince soğuk



saç telimden tırnağıma kadar saran soğuk ışırık
ayaklarımdan akan nehir sanki ağır kalabalık
gök selalesine yüzümü döndüm eksilirken
beni saran binlerçe damla acı susmadı içimden


yağmura çok teşekkür ederim
ruhumu güldürdü bu gün...

...