İstanbul dünyanın incisi.,
Ah istanbul sen başka hep farklıydın
Savaşlar yapılmış ugruna
Kan dökülmüş yoluna
Senin sokaklarında  başım dik gururlu....
Birazda kibirli kıskananlara inat
Korkma gökyüzüne bak.,
Sonrada gözünün alabildigince
Ortasına mavi dökmüş yaradan diyorum
Bogazın esintisinde
Simit bekleyen aç gözlü martlar
Bagrış çagrış büyük kavgalar
Bir kalabalık takılıyor gözüme
Yıgın Yıgın insanlar kümesi
Nefes nefese yaşama mücadelesi
Karşıdan karşıya geçilmeyen caddeler
Karman çorman herşey
Keşme keş içinde karmaşa
Küsüyorum, kırılıyorum ve çok üzülüyorum.
İçinde İstanbul olmayan insanlara.,
Cennet işte kirleme mavi kalsın
Kırma yok etme incilerini
İstanbul’a atma kirlenmişliğini
Tuzak gibi çukurları taşların
Onurlu yürütsun sokak kaldırımların
Dünya gelince diyarıma
Başı dik istanbullu görsün
Güzelliğinin havasında
Düşmeden kalkmadan