0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
688
Okunma
FERYAD
Yusuf Yılmaz
Feryatları,kurşun gibi deldi geçti
Yangın yerine dönen kalbimi
Kim ,nasıl söndürecekti?
Ruhumun ateşini...
Onların toprağa dağılmış kemiklerini gördükçe
Çığlığımı haykırmak istiyorum Göğün sonsuz boşluğuna
Ve olanca gücüyle vurmak istiyorum yumruklarını
Zalimlerin kara vicdanlarına!
Onlar ki
Hiç kırpmadan canlarını
Feda ettiler
Bu vatan için Şehadete erdiler
Ateş düştüğü yeri yakıyordu
Bacalarda kara dumanlar,
Bulutları karartıyordu.
Ne atom bombası,
Ne yıldırımlar, ne kasırgalar,
Dindiremiyordu,
Ana yüreğindeki sessiz çığlığı!
Tek bir söz dindirirdi ancak
“Vatan sağ olsun” derken,
Baharda güller açarken,
Ay yüzüne güneş vururken
Ve
Rüzgar al bayrağı dalgalandırırken!..
