1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
621
Okunma
ÇİÇEKLER EZİLMESİN
Çiçekler ezilir.
Boş kovanlar düşer,
Çimenlerin üstüne.
Mermilerde kan lekeleri…
Çocuklar ölmesin.
Çekin üzerimizden kanlı ellerinizi!
Yeter yeter yeter!
Siz oradakiler, biz kardeş değil miydik?
Namlularımız hep beraber aynı düşmana yönelirken,
Çanakkale’de, Dumlupınar’da, Trablusgarp’ta,
Yemen’de ,Sakarya’da…
Şimdi ne oldu da bu namluları çevirdiniz
Bir birinize?
Oturun oturduğunuz yerde.
Kimse kanıyla aldığı yeri, vermez size.
Bir gün,
Silahlar susar.
Çimenler yeşillenir,
Çiçekler yeniden açar,
Emperyalizmin elleri kırılır.
Yine kardeş oluruz.
Yine!..
Yusuf Yılmaz
5.0
100% (1)
Cevap Yaz