çıkmaz denilen tüm sokaklar bana çıkıyor
yaslandığım her duvarda kendime çöküyorum
kırılganlığım diyorum… hani sana büyüyen yanım
peron peron ayrılığa buz kesiyor şimdi küçüldükçe adımlarım
ya da her neyse,
sana da elveda… deminde üzüm kokan mahzenim




esmer bir yokuşu sırtlanıyorum sorgusuz
tuz tadında çürüyor dilimde bir tutam mavi
tarlasında unutulmuş eksik bir mayınım
ve sende basmasan diyorum artık gam telime
ya da her neyse,
sana da elveda… neminde tütün kokan sevişmelerim




sende ağla… dumanı kir sevdamdaki sütü kesik stradivarius
kavgam kendime, doğurganlığım da şiirdir adresine
yokluğun bir fazlayken varlığım bir eksik kime ne
toprak diyorum… ölüm-kalım arasında flu çizgi
ya da her neyse,
sana da elveda… teninde nefes dişlediğim özgürlüğüm




dilim asi,
gözlerim diken,
kokun ruhumda barutken,
parmağım yokluğuna tetikken,
ve bugün günlerden ecelken,
adın adın şakağımda kurşuna gelesim var…











ilhanaşıcıaralıkikibinonyedi